熏

Í

xūn

1. түтін салу, ыс салу, түтін түтету, түтін иіскету, түтін сіңіру, түтіндеу, ыстау, сүрлеу, сіңіру, қондыру, өткізу, жұқтыру

熏蚊子 — масаға түтін салу, маса ыстау

熏肉 — ет сүрлеу, ет ыстау; сүр ет, сүр

用茉莉花熏茶叶 — шайға жұпаргүлдің иісін сіңіру

熏习 — жұғу, қону, жабысу

熏炉 — шырағдан тұтатқыш, ысытқыш, тұтатқыш

2. қолқа ату, мүңкіп жату, бұлығу, қақалу

臭气熏人 — сасық иісі қолқа атады

我被烟熏得直流眼泪 — түтінге булығып көзімнен жас аға жөнелді

3. жылы, жылмың, жайлы, жайдары, мамыражай

熏风 — жылы ескек, ерке самал, қоңыр жел

II

xùn

(диалектизм) ыс тию, иіс тию, уланып қалу, улану

炉子安上烟筒，就不至于熏着了 — пешке моржа салынса ыс тимейтін болады

熏香 — улы шырағдан, заһарлы шырағдан, өсек-аяң, ғайбат, өсек, жала, күйе